Robaki u kota – co robić? Objawy, przyczyny i odrobaczanie

Robakami potocznie nazywa się pasożyty wewnętrzne, które bytują w przewodzie pokarmowym zwierzęcia. Najczęściej występują u kotów wychodzących, jednak czworonogi trzymane w domu również są na nie narażone.

Ich występowanie bardzo negatywnie wpływa na samopoczucie i zdrowie pupila, choć objawy są dość nieswoiste. Dlatego każda zmiana zachowania zwierzęcia powinna zwrócić Twoją uwagę.  Dowiedz się więcej.

Robaki u kota – co robić? Objawy, przyczyny i odrobaczanie

Pasożyty u kota – jakie występują?

W podjęciu leczenia przeciwpasożytniczego najważniejszy krok to ustalenie, jaki pasożyt zagnieździł się w organizmie pupila. U kotów domowych najczęściej występują:

  • glista kocia – bytuje w jelicie cienkim. Wyglądem przypomina biały makaron spaghetti,
  • tasiemce – żerują w całym układzie pokarmowym. Mają postać długich, ok. 40-50 cm nitek.

Warto pamiętać, że koty są nie tylko żywicielami pasożytów, ale także ich roznosicielami. W rezultacie przez jedno zwierzę może zarazić się nawet kilkadziesiąt innych. Dlatego tak ważne jest, aby szybko zareagować na pojawienie się robaków. 

Robaki u kota – jakie dają objawy?

Pasożyty u kotów dają bardzo różne objawy. Czasem rozpoznanie jest bardzo proste – wystarczy spojrzenie na wymioty lub odchody zwierzęcia, aby zobaczyć poruszające się w nich robaki. Jednak to rzadka sytuacja. O wiele częściej pojawiają się niespecyficzne symptomy, takie jak:

  • wymioty i biegunki,
  • częste krztuszenie się, kaszel i trudności z oddychaniem,
  • intensywne lizanie okolic odbytu,
  • niski apetyt lub jego brak,
  • zmęczenie i apatia,
  • zmiana masy ciała i wyglądu sierści,
  • wysunięcie się trzeciej powieki.

Zakażeniu pasożytami może towarzyszyć także anemia, która dodatkowo pogarsza samopoczucie pupila.

Pasożyty u kota – jakie są przyczyny?

Do zakażenia pasożytami dochodzi poprzez bezpośredni kontakt z ich jajami. Najczęściej poprzez:

  • spożycie zakażonych odchodów innego zwierzęcia lub pcheł – nosicieli larw robaków,
  • bliskie spotkanie z innym, chorym kotem,
  • zjedzenie zepsutego, zakażonego mięsa np. upolowanego ptaka.

Kot, który nie wychodzi z domu, również może zarazić się pasożytami. Robaki można przynieść np. na ubraniach lub dłoniach, jeśli człowiek miał kontakt z zakażonym zwierzęciem.

Często ofiarą pasożytów padają również kocięta, które wyssały robaki z mlekiem matki.

Odrobaczanie kota – jak przebiega?

Jeśli zauważyłeś u swojego kota niepokojące objawy, powinieneś jak najszybciej zgłosić się do weterynarza. Specjalista zleci badanie kału, które potwierdzi zakażenie pasożytami i pomoże wykryć ich rodzaj. Następnie, na podstawie uzyskanych wyników, dobierze leczenie. 

Najczęściej stosowanymi preparatami do odrobaczania są:

  • tabletki – ich podanie jest bardzo trudne. Koty potrafią przetrzymać tabletkę w pysku nawet kilkadziesiąt minut i w dogodnym momencie ją wypluć. Aby mieć pewność, że kot je rzeczywiście połknął, zadanie to warto powierzyć weterynarzowi, 
  • krople spot-on – najprostszy i najprzyjemniejszy dla kota sposób. Kilka kropli produktu aplikuje się na kark zwierzęcia, w miejscu, gdzie nie może dosięgnąć językiem ich zlizać. 

Pamiętaj, żeby nie podawać pupilowi samodzielnie żadnych leków bez konsultacji z weterynarzem. Łatwo o pomyłkę i podanie niewłaściwego leku lub nieodpowiedniej dawki, przez co leczenie mogłoby być nieskuteczne lub… doprowadzić do śmierci zwierzęcia.

U kociąt pierwsze odrobaczanie można przeprowadzić, kiedy osiągną 3-4 tygodnie. Następnie należy powtarzać je co 2 tygodnie. U zwierząt wychodzących należy przeprowadzać leczenie co 3-4 miesiące, a u przebywających stale w domu co 8-18 miesięcy.

Odkryłeś pasożyty u kota? Jak najszybciej zgłoś się do przychodni weterynaryjnej, aby uchronić pupila przed groźnymi konsekwencjami.

Zobacz: Usługa odrobaczania kotów w Animal Center

Źródła:

Karamon J., Kochanowski M., Sroka J. i wsp.: The prevalence of Echinococcus multilocularis in red foxes in Poland – current results (2009-2013). Parasitol. Res., 2014,

Demiaszkiewicz A., Polańczyk G., Osińska B. i wsp.: The prevalence and distribution of Dirofilaria repens in dogs in the Mazovian Province of Central-Eastern Poland. Ann. Agric. Environ. Med., 2014, 

Wiercińska-Drapało A., Boroń-Kaczmarska A., Choroby zakaźne i pasożytnicze, 2017

Gundłach J.,Sadzikowski A., Parazytologia i parazytozy zwierząt, 2004



Najczęściej czytane:

Mastocytoma u psa i kota – groźny guz skóry

Kastracja i sterylizacja psa – co warto wiedzieć?

Neosporoza – diagnostyka, leczenie, profilaktyka

Usunięcie śledziony u psa i kota – co to jest, jakie są konsekwencje i kiedy jest niezbędne?

Tłuszczak u psów – co to jest i czy wymaga kontroli u weterynarza?

Co to jest splenektomia? Poznaj metodę leczenia nowotworów śledziony u psa i kota

Kostniakomięsak u psa i kota – przyczyny, diagnostyka i leczenie

Badanie ERG – co to takiego, jak przebiega, jak przygotować zwierzę?