Białaczka u psa i kota – charakterystyka, rozpoznawanie, objawy

Białaczka to jedno z najcięższych schorzeń, które niestety odznacza się dużymi trudnościami w leczeniu. Dotyka ona zarówno psów, jak i kotów, choć ma u nich inny charakter i przyczyny. Podjęcie leczenia zwykle nie gwarantuje powrotu do zdrowia, ale może znacząco poprawić samopoczucie pupila. Dowiedz się więcej o białaczce u psa i kota oraz sprawdź jej symptomy.

Czym jest białaczka?

Białaczka to złośliwa choroba nowotworowa zajmująca układ krwiotwórczy. W jej przebiegu dochodzi do nadmiernego i niekontrolowanego rozrostu komórek blastycznych w szpiku kostnym. Są to komórki, z których powstają między innymi leukocyty, trombocyty i erytrocyty. 

Białaczki u psa i kota można podzielić na ostre i przewlekłe. Z kolei biorąc pod uwagę pochodzenie komórek nowotworowych, wyróżnia się białaczki szpikowe i limfatyczne. Białaczka szpikowa prowadzi do wzmożonego powstawania zmienionych nowotworowo komórek szpiku kostnego. Zaburza to procesy krwiotwórcze i niekiedy prowadzi do uszkadzania rozmaitych narządów wewnętrznych. Najczęstsza jest jej ostra postać, która rozwija się bardzo szybko. Postać przewlekła jest rzadsza, zwykle rozwija się szybciej i daje lepsze rokowania. W tej kategorii wyróżnia się schorzenia takie jak:

• czerwienica prawdziwa,
• przewlekłe białaczki granulocytarne (neutrofilowa, bazofilowa, eozynofilowa),
• trombocytoza samoistna.

Białaczka limfoblastyczna również ma swoje źródło w szpiku kostnym. Komórki nowotworowe i limfoblasty namnażają się i wypierają zdrowe komórki. Może dochodzić również do zajmowania innych organów, a objawy często są niespecyficzne.

Skąd bierze się białaczka u psa i jakie są jej objawy?

Przyczyny powstawania białaczki u psa nie są niestety znane. Niektóre rasy (przede wszystkim duże) mają większe predyspozycje do wykształcania niektórych postaci tej choroby, ale wciąż nie wiadomo dokładnie, skąd się ona bierze i czy można jej zapobiec.

Objawy białaczki u psa mogą być zróżnicowane. Często przez dłuższy czas nie daje ona żadnych wyraźnych symptomów. Na pewno należy zwracać uwagę na takie nieprawidłowości jak:

• powiększenie węzłów chłonnych (zwłaszcza na szyi i pod żuchwą lub w pachwinach i okolicach łopatki),
• zaburzenia pracy jelit i innych narządów wewnętrznych,
• częste infekcje związane z osłabionym układem odpornościowym,
• w ostrych odmianach niedokrwistość, małopłytkowość, limfopenia, granulocytopenia,
• przy białaczce szpikowej: apatia, brak apetytu, spadek masy ciała, biegunka i wymioty, gorączka.

Potwierdzić występowanie białaczki zazwyczaj może jednak tylko badanie szpiku kostnego. Dostępne są różne metody leczenia, ale trzeba wiedzieć, że mają one za zadanie głównie podniesienie komfortu życia i spowolnienie rozwoju choroby.

Białaczka u kota – przyczyny i objawy

Białaczka u kota jest specyficzną chorobą, ponieważ najczęściej wywołuje ją wirus (retrowirus FeLV) odpowiadający za ponad 90% wszystkich przypadków. Należy on do tej samej grupy co wirus HIV, ale nie jest w stanie przejść na człowieka. Do zakażenia dochodzi na skutek kontaktu kota z zakażonym osobnikiem. Wirus może być przeniesiony z matki na kocięta (podczas ciąży lub karmienia). Do zakażeń dochodzi też podczas zabawy, korzystania ze wspólnej miski, kuwety i innych przedmiotów.

Najbardziej narażone na chorobę są młode koty, ponieważ u starszych osobników spada ilość receptorów potrzebnych do jej rozwoju i zwiększa naturalna odporność. Jeśli jednak białaczka u kota będzie w stanie się rozwinąć, zacznie dawać przykre objawy. Gdy wirus przedostaje się do szpiku kostnego, kot staje się trwale zarażony i może zarażać inne osobniki, a ponadto jego odporność znacznie się obniża, przez co do końca życia narażony jest na rozmaite schorzenia i infekcje.

Jak poznać białaczkę u kota? Objawy potrafią być bardzo zróżnicowane. Wirus wpływa przede wszystkim na obniżenie odporności, dlatego częste i przedłużające się infekcje na pewno są bardzo ważnym sygnałem ostrzegawczym. Mogą to być choroby dróg oddechowych, infekcje pasożytnicze, a także stany zapalne jamy ustnej i dziąseł czy problemy związane z przewodem pokarmowym. Mogą też pojawić się stany zapalne w obszarze nerek, stawów lub gałek ocznych. Jeśli wirus dotrze do szpiku kostnego, pojawia się niedokrwistość i rozpoczyna się rozwój procesów nowotworowych – np. chłoniaka.

Białaczka kotów jest bardzo groźną, nieuleczalną chorobą. Wszelkie terapie mogą jedynie pomóc podnieść komfort życia i zminimalizować przykre objawy. Skuteczną metodą zapobiegania zachorowaniu jest jednak szczepionka wskazana szczególnie u pupili wychodzących na dwór.

Źródła:

1. Couto C.G.: Onkologia. W: Choroby wewnętrzne małych zwierząt. Tom III (Red. Nelson R.W., Couto C.G.), Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2009;
2. Hołowiecki J.: Białaczki ostre. W: Podstawy hematologii (red. A. Dmoszyńska, T. Robak). Wydawnictwo CZELEJ, Lublin 2003;
3. Vail D.M., Young K.M.: Canine lymphoma and lymphoid leukaemia. W: Withrow & MacEwen’s Small Animal Clinical Oncology, Withrow S.J., Vali D.M., wyd. 4, Saunders Elsevier, St. Louis, 2007.