Spondyloza u psa – objawy, leczenie

Spondyloza to często występujący problem neurologiczny związany z kręgosłupem. To przewlekła choroba, która może doprowadzić do trudności w poruszaniu się, a nawet paraliżu. Im wcześniej zostanie rozpoznana, tym  łatwiej można podjąć działania dążące do minimalizacji objawów i podniesienia komfortu czworonoga. Dowiedz się, jak objawia się spondyloza u psa i jak się ją leczy.

Spondyloza u psa – co to takiego?

Spondyloza to przewlekła, nieuleczalna choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa, najprawdopodobniej o podłożu genetycznym. Powoduje powstawanie zwyrodnień kostnych ze strony brzusznej kręgosłupa – na odcinku piersiowo-lędźwiowym lub rzadziej na lędźwiowo-krzyżowym i szyjnym. Mają one postać wypustek, które stopniowo się rozrastają, prowadząc często w efekcie do całkowitego unieruchomienia sąsiadujących ze sobą kręgów w obrębie jednego lub kilku odcinków kręgosłupa. Często wywierają również nacisk na nerwy, przez co pies ma coraz większe trudności z poruszaniem się. Brak właściwego leczenia może więc doprowadzić do paraliżu.

Na występowanie spondylozy są narażone przede wszystkim psy dużych ras, a w szczególności owczarki niemieckie, wyżły, sznaucery, owczarki belgijskie, owczarki kaukaskie, rottweilery czy dobermany. Choroba pojawia się raczej w średnim lub podeszłym wieku. Rozwija się powoli, dlatego jej rozpoznanie we wczesnym stadium jest trudne.

Objawy i diagnostyka spondylozy u psa

Początkowo objawy spondylozy są niewidoczne. Dopiero na dalszych etapach rozwoju choroby pojawia się ból i zesztywnienie. Psu niekiedy trudno się podnieść, szczególnie z rana i po dłuższym okresie bezruchu, narasta też jego niechęć do aktywności. Na zaawansowanym etapie może dochodzić do niedowładu lub paraliżu tylnych łap. Ponadto spondyloza może objawiać się bardziej ogólnie – apatią, brakiem apetytu, problemami z wydalaniem.

Nie każdy pies będzie dawać wyraźne znaki, że odczuwa dyskomfort. Dlatego rozpoznawanie spondylozy bywa trudne. Zdiagnozować ją można zaś jedynie na podstawie badania ortopedycznego, neurologicznego i badania obrazowego (RTG). Niekiedy choroba jest wykrywana podczas badań związanych z urazami lub rutynowych procedur. Nie zawsze jednak diagnoza jest jednoznaczna – czasami trzeba najpierw wykluczyć inne schorzenia związane z kręgosłupem.

Spondyloza u psa – leczenie

Niestety spondyloza jest chorobą przewlekłą i nieuleczalną. Nie ma sposobu na odwrócenie jej przebiegu, można jedynie minimalizować objawy i spowalniać jej rozwój. Jeśli jednak zostanie wcześnie rozpoznana, może być kontrolowana. To właśnie odpowiednia diagnoza i wdrożenie leczenia pozwolą uniknąć cierpienia zwierzęcia, paraliżu, a nawet śmierci.

Leczenie polega głównie na minimalizowaniu objawów i podnoszeniu jakości życia. Jednocześnie jest nakierowane na spowolnienie powstawania zmian zwyrodnieniowych. Najczęściej obejmuje:

• podawanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych,
• suplementację witaminą B, glukozaminą, kwasem hialuronowym i chondroityną,
• zabiegi fizjoterapeutyczne, masaże,
• odpowiednią dietę pomagającą utrzymać prawidłową masę ciała.

Istnieje również możliwość podjęcia leczenia operacyjnego, jednak większość weterynarzy odradza jego przeprowadzanie. Po pierwsze, zabieg często jest nieskuteczny, gdyż po usunięciu zwyrodnień pojawiają się one na nowo. Po drugie, jest to skomplikowana procedura medyczna, która sama w sobie tworzy spore ryzyko dla zwierzęcia. Biorąc pod uwagę fakt, że na spondylozę cierpią zazwyczaj psy w podeszłym wieku, tym bardziej nie powinno się ryzykować wykonywaniem zabiegów pod narkozą.

Źródła:

Meij B.P., Bergknut N.: Degenerative lumbosacral stenosis in dogs. Vet Clin North Am Small Anim Pract. 2010.

da Costa R.C.: Spinal diseases. Vet. Clin. North Am. Small Anim. Practice, 2010.Sharp N.J.H., Simon J.W.: Small animal spinal disorders. Elsevier, Toronto, 2005.