Skręt żołądka u psa

Skręt żołądka u psa, znany także jako żołądkowo-przełykowy zespół rozdęcia (GDV), jest jednym z najbardziej niebezpiecznych i nagłych stanów weterynaryjnych. GDV jest szczególnie powszechny u dużych, głębokopiersiowych ras psów, takich jak dogi, setery, czy owczarki niemieckie, ale może wystąpić u psów każdej rasy. Rozumienie przyczyn, objawów, oraz sposobów leczenia i zapobiegania skrętowi żołądka jest kluczowe dla zdrowia i dobrostanu psów.

Przyczyny i mechanizm rozwoju

Przyczyna skrętu żołądka jest wieloczynnikowa, ale głównie wiąże się z anatomią i zachowaniami psa. GDV rozwija się, gdy żołądek wypełniony gazem, płynem lub jedzeniem zaczyna się obracać wokół swojej osi. Obrót ten blokuje zarówno wpust, jak i odźwiernik żołądka, co uniemożliwia wydostanie się zgromadzonych treści, a także zakłóca przepływ krwi do żołądka i sąsiadujących tkanek. Z czasem prowadzi to do gromadzenia się toksyn, martwicy tkanek i nawet wstrząsu septycznego.

Czynniki ryzyka obejmują:

• Spożywanie jednego dużego posiłku dziennie,
• Szybkie połykanie pokarmu,
• Ciężkie ćwiczenia przed lub po posiłkach,
• Genetyczne predyspozycje – szczególnie u dużych ras psów z głęboką klatką piersiową.

Objawy

Objawy skrętu żołądka są zazwyczaj bardzo wyraźne i rozwijają się szybko. Do najbardziej typowych należą:

• Silny niepokój i niespokojne zachowanie,
• Próby wymiotów, które zwykle kończą się niepowodzeniem (suche wymioty),
• Powiększenie brzucha, które jest zauważalne i może być bolesne przy dotyku,
• Szybkie, powierzchowne oddychanie,
• Bladość dziąseł,
• Oznaki bólu, takie jak jęczenie, skamieniała postawa,
• Zawroty głowy lub omdlenia.

Diagnostyka i leczenie

Diagnostyka GDV zazwyczaj obejmuje badanie fizykalne, które wskazuje na powiększenie brzucha oraz próbę osłuchiwania gazów w jamie brzusznej. Rentgen brzucha jest kluczowym narzędziem, pozwalającym potwierdzić rozdęcie oraz obrót żołądka.

Leczenie GDV jest zawsze sytuacją nagłą i wymaga natychmiastowej interwencji weterynaryjnej. Wstępne kroki obejmują stabilizację psa poprzez płyny dożylne i leki przeciwbólowe. Następnie, lekarz weterynarii wykonuje dekompresję żołądka, aby usunąć zgromadzone gazy i płyny, co często wymaga intubacji żołądkowej lub nawet nakłucia brzusznej. Głównym celem jest jednak operacja, podczas której żołądek jest odwracany do jego prawidłowego położenia, a następnie przeprowadza się procedurę zwaną gastropexią, która polega na chirurgicznym przyspawaniu żołądka do ściany brzusznej, aby zapobiec przyszłym epizodom skrętu.

Zapobieganie

Zapobieganie GDV jest kluczowe, szczególnie dla właścicieli dużych ras.

Zaleca się kilka metod zapobiegawczych:

• Podział dziennego racjonu pokarmowego na kilka mniejszych posiłków,
• Unikanie intensywnych ćwiczeń fizycznych przed i po jedzeniu,
• Używanie misek podnoszących, które mogą pomóc zwolnić tempo jedzenia,
• Zachowanie spokoju i unikanie stresu wokół czasów karmienia.

Ponadto, właściciele psów ras predysponowanych do GDV powinni rozważyć profilaktyczną gastropexię, zwłaszcza jeśli ich psy są narażone na inne czynniki ryzyka. Ta procedura, choć inwazyjna, może znacznie zmniejszyć ryzyko śmiertelnego skrętu żołądka w przyszłości.

Edukacja właścicieli

Edukacja właścicieli psów na temat objawów, leczenia i zapobiegania GDV jest niezwykle ważna. Wiedza ta może uratować życie psa, pozwalając na szybką reakcję i odpowiednie działania w przypadku wystąpienia pierwszych objawów skrętu żołądka. Właściciele powinni być świadomi, że GDV to nie tylko problem medyczny, ale stan, który można efektywnie leczyć, a nawet zapobiegać, stosując odpowiednie środki ostrożności i dbając o dobrostan swoich czworonożnych przyjaciół.

Źródła

Źródła informacji na temat skrętu żołądka u psów (żołądkowo-przełykowego zespołu rozdęcia) mogą być zróżnicowane, obejmując zarówno literaturę naukową, jak i zasoby dostępne dla właścicieli zwierząt.

Artykuły weterynaryjne i badania naukowe:

• Glickman, L. T., Glickman, N. W., Schellenberg, D. B., Raghavan, M., & Lee, T. (2000). Incidence of and breed-related risk factors for gastric dilatation-volvulus in dogs. Journal of the American Veterinary Medical Association.
• Beck, J. J., Staatz, A. J., Pelsue, D. H., Kudnig, S. T., & MacPhail, C. M. (2006). Risk factors for canine bloat. Veterinary Surgery.
• Rawlings, C. A. (2005). Prophylactic gastropexy for prevention of gastric dilatation-volvulus in dogs: history and techniques. Topics in Companion Animal Medicine.

Podręczniki weterynaryjne:

• Ettinger, S. J., & Feldman, E. C. (2010). Textbook of Veterinary Internal Medicine. W.B. Saunders Co. (Szczególnie rozdziały dotyczące chorób żołądka i przewodu pokarmowego psów).
• Nelson, R. W., & Couto, C. G. (2014). Small Animal Internal Medicine. Mosby Elsevier.

Korzystanie z tych źródeł może zapewnić bardziej szczegółowe informacje na temat patogenezy, diagnostyki, leczenia oraz metod zapobiegania skrętowi żołądka u psów, co jest kluczowe dla właścicieli psów oraz profesjonalistów weterynaryjnych.

---

Zapraszamy do naszej przychodni weterynaryjnej

Animal Center
ul. Zamiany 12, 02-786 Warszawa

---