Przepuklina u psa – co warto wiedzieć?

Przepuklina objawia się miękkim wybrzuszeniem na ciele, zazwyczaj w obszarze jamy brzusznej. To zmiana, która często wzbudza niepokój właścicieli czworonogów, a niekiedy mylona jest również z guzami, krwiakami i innego typu zmianami. Dowiedz się, czy przepuklina u psa jest groźna, sprawdź, skąd się bierze i jak się ją leczy!

Przepuklina u psów – podstawowe informacje

Przepuklina powstaje w wyniku występowania przerwy w powłokach brzusznych, najczęściej w warstwie mięśniowej. W efekcie niektóre narządy lub ich części mogą przemieszczać się pod skórę, tworząc miękkie wybrzuszenie.

U psów występuje kilka rodzajów przepukliny różniących się charakterystyką i leczeniem. Jakich?

• Przepuklina  pępkowa pojawia się w pierwszych tygodniach życia w miejscu, w którym wcześniej była pępowina. Zazwyczaj ustępuje pod lekkim naciskiem. Jest uznawana za wadę wrodzoną i zwykle cofa się samoistnie przed ukończeniem przez zwierzaka pierwszego roku życia.
• Przepuklina brzuszna pojawia się na ciele zazwyczaj na skutek urazu, najczęściej w okolicy przedłonowej lub po bokach tułowia
• Przepuklina pachwinowa to rezultat zwiększonego ciśnienia w jamie brzusznej (np. z powodu zaparcia). W tym przypadku występuje obrzęk w okolicy zagłębienia między tylną boczną częścią podbrzusza a wewnętrzną powierzchnią górnej części uda, który z czasem się powiększa. Dlatego przepuklina pachwinowa wymaga jak najszybszej interwencji weterynarza.
• Przepuklina kroczowa objawia się powiększeniem okolicy krocza po jednej lub dwóch stronach, z czasem prowadząc do utrudnień w wypróżnianiu się i oddawaniu moczu.
• Przepuklina mosznowa jest bardzo rzadka, a jej przyczyny nie są do końca znane. Wówczas część jelita przedostaje się z jamy brzusznej do moszny.
• Przepuklina udowa również występuje rzadko, zwykle po urazie. Pojawia się, gdy narządy wewnętrzne lub tłuszcz przedostaną się przez kanał udowy.

Operacja przepukliny u psa

Większość rodzajów przepukliny wymaga interwencji chirurga weterynaryjnego. Niektóre z nich są bardzo groźne, dlatego każdą wypukłość na ciele czworonoga powinno się jak najszybciej skonsultować ze specjalistą, nawet jeśli zwierzę wydaje się zdrowe. Operacja zaawansowanej przepukliny wiąże się ze znacznie większym ryzykiem, dlatego szybka reakcja jest na wagę złota.

Wszystkie zabiegi tego typu wiążą się ze zbliżoną procedurą. Polegają na przywróceniu prawidłowego położenia znajdujących się w przepuklinie tkanek i zamknięciu szczeliny w powłokach brzusznych. Mają jednak różne poziomy skomplikowania w zależności od typu schorzenia i stopnia jego zaawansowania. Jeśli dojdzie do niedokrwienia narządu, operacja jest znacznie bardziej rozbudowana, ponieważ wymaga również wycięcia zmienionych tkanek.

Pies po operacji przepukliny – jak postępować?

Prawidłowa opieka pooperacyjna jest bardzo ważna, ponieważ znacząco redukuje ryzyko komplikacji, a więc np. rozejścia się brzegów rany, zakażenia lub wręcz nawrotu przepukliny. Pupil po zabiegu powinien mieć zapewniony spokój, czasami stosuje się również specjalną dietę i leki. Konieczne jest kontrolowanie stanu rany, jej codzienne odkażanie i zmienianie opatrunków. Często niezbędne okazuje się również założenie psu na szyję kołnierza ochronnego, który ma zapobiec wylizywaniu szwów. Lekarz weterynarii udzieli wszelkich wskazówek, by rekonwalescencja pacjenta przebiegła gładko.

Źródła:
- Cowan W.D., Feeney D.A., Walter P.A.: What Is Your Diagnosis? Peritoneopericardial Diaphragmatic Hernia.
- Łojszczyk-Szczepaniak A., Dębiak P.: Rozpoznawanie przepuklin przeponowych u psów i kotów.