Pies się ślini, mlaska i jest osowiały – dlaczego?

Pies to nie tylko najlepszy przyjaciel człowieka, ale także członek rodziny, którego zdrowie i dobre samopoczucie są dla nas bardzo ważne. Jednym z problemów, które mogą zmartwić właściciela, jest nadmierna ilość śliny, mlaskanie i osowiałość u psa.

Choć te objawy mogą być oznaką różnych stanów zdrowia lub zachowania psa, to często właściciele nie są świadomi, co oznaczają te oznaki i jak im pomóc. W tym artykule omówimy przyczyny nadmiernego ślinienia się, mlaskania i osowiałości u psów oraz podpowiemy, co zrobić, gdy nasz pies wykazuje te objawy.

Dlaczego pies się ślini?

Ślinienie się u psów jest naturalnym procesem, który pozwala na utrzymanie zdrowia jamy ustnej i trawienia. Pies produkuje ślinę w odpowiedniej ilości, aby ułatwić żucie i połykanie pokarmu oraz zapobiegać powstawaniu kamienia nazębnego. Jednakże, nadmiernie śliniący się pies może być objawem problemu zdrowotnego lub emocjonalnego.

1. Choroby jamy ustnej i zębów

Nadmierna ilość śliny u psa może być spowodowana chorobami jamy ustnej i zębów. Próchnica, choroby przyzębia, infekcje jamy ustnej lub zębów, a także zły stan uzębienia, mogą powodować nadmierną produkcję śliny. W przypadku wystąpienia tych chorób, pies może również wykazywać inne objawy, takie jak ból przy żuciu, krwawienie dziąseł lub nieprzyjemny zapach z ust.

2. Choroby przewodu pokarmowego

Niektóre choroby przewodu pokarmowego, takie jak choroby jelit, choroba wrzodowa żołądka lub choroby wątroby i trzustki, mogą powodować nadmierną produkcję śliny u psa. W takich przypadkach, pies może również wykazywać objawy, takie jak wymioty, biegunka, brak apetytu lub ból brzucha.

3. Choroby neurologiczne

Niektóre choroby neurologiczne, takie jak padaczka, choroba Parkinsona lub choroba Addisona, mogą wpłynąć na ilość produkowanej śliny u psa. W takich przypadkach, pies może wykazywać również inne objawy, takie jak drżenie, brak koordynacji ruchowej lub trudności z oddychaniem.

4. Stres i niepokój

Stres i niepokój mogą również prowadzić do nadmiernego ślinienia się u psa. W sytuacjach stresujących, takich jak wizyta u weterynarza, przejazd samochodem lub separacja od właściciela, pies może wykazywać nadmierną produkcję śliny.

W przypadku nadmiernego ślinienia się u psa, należy zwrócić uwagę na inne objawy i skonsultować się z weterynarzem. W zależności od przyczyny, leczenie może obejmować usuwanie kamienia nazębnego, leczenie chorób jamy ustnej, zębów lub przewodu pokarmowego, a także terapię antystresową lub leczenie chorób neurologicznych.

Dlaczego pies mlaska?

Mlaskanie u psów może być nie tylko irytujące dla właścicieli, ale również może stanowić objaw problemów zdrowotnych lub zachowania psa.

1. Choroby jamy ustnej i zębów

Podobnie jak w przypadku nadmiernego ślinienia się, choroby jamy ustnej i zębów mogą powodować u psa mlaskanie. Złamane, wypadające lub uszkodzone zęby, jak również zakażenie jamy ustnej lub zapalenie dziąseł, mogą prowadzić do nieprzyjemnych doznań podczas żucia i jedzenia, co może skłonić psa do mlaskania.

2. Ból i dyskomfort

Pies może również mlaskać z powodu bólu i dyskomfortu, spowodowanego chorobami lub urazami. Na przykład, ból brzucha, choroby przewodu pokarmowego lub urazy jamy ustnej mogą prowadzić do mlaskania.

3. Zachowanie psa

Mlaskanie u psa może również wynikać z zachowania psa. Psy mogą mlaskać, gdy czują się podekscytowane, szczególnie w obecności jedzenia lub w trakcie zabawy. W takim przypadku, mlaskanie nie jest objawem choroby lub dyskomfortu, ale naturalnym zachowaniem psa.

4. Nieprawidłowa dieta

Nieprawidłowa dieta lub złe nawyki żywieniowe mogą prowadzić do mlaskania u psa. Przykładowo, karmienie psa suchym pokarmem bez dodatkowej wody lub nieodpowiednia dieta może powodować suchą jamę ustną i skłaniać psa do mlaskania.

Jeśli mlaskanie wynika z zachowania psa lub nieodpowiedniej diety, można zmienić nawyki żywieniowe i zastosować metody treningowe, aby pomóc psu w odzwyczajeniu się od mlaskania.

Dlaczego pies jest osowiały?

Osowiałość to stan, w którym pies jest ospały, wydaje się być mniej aktywny niż zwykle i chętniej odpoczywa. Przyczyną osowiałości u psów może być wiele czynników, w tym:

1. Zmęczenie

Podobnie jak u ludzi, zmęczenie może powodować osowiałość u psów. Zbyt mała ilość snu, długotrwała aktywność fizyczna, nuda lub stres mogą przyczynić się do zmęczenia i osowiałości u psa.

2. Choroby i infekcje

Choroby i infekcje, takie jak choroby zakaźne, choroby autoimmunologiczne i inne choroby przewlekłe, mogą prowadzić do osowiałości u psa. Pies może również wykazywać inne objawy, takie jak apatia, utrata apetytu i gorączka.

3. Nieodpowiednia dieta

Nieodpowiednia dieta lub brak dostatecznej ilości wody może prowadzić do osowiałości u psa. Brak odpowiedniego odżywienia może wpłynąć na zdolność psa do zachowania energii i może powodować ogólną apatię.

4. Złe samopoczucie emocjonalne

Podobnie jak u ludzi, złe samopoczucie emocjonalne, takie jak depresja, lęk lub stres, mogą prowadzić do osowiałości u psa. To może być spowodowane sytuacjami życiowymi, jak np. zmiana domu lub właściciela, a także trudnościami związanymi z adaptacją do nowej sytuacji.

W przypadku osowiałości u psa, właściciel psa powinien również zwrócić uwagę na codzienne nawyki swojego psa i zadbać o odpowiednie żywienie, odpoczynek i aktywność fizyczną, aby pomóc psu w utrzymaniu dobrego zdrowia i energii.

Co zrobić, gdy pies się ślini, mlaska i jest osowiały?

Jeśli pies wykazuje jednocześnie objawy ślinienia, mlaskania i osowiałości, warto przeprowadzić podstawowe badania, aby zdiagnozować przyczynę tych objawów. Oto kilka kroków, które mogą pomóc w rozwiązaniu problemu:

1. Skonsultuj się z weterynarzem

Jeśli pies wykazuje niepokojące objawy, takie jak nadmierna ślinienie, mlaskanie i osowiałość, warto skonsultować się z weterynarzem. Weterynarz może przeprowadzić badania, aby określić przyczynę tych objawów i zaproponować odpowiednie leczenie.

2. Zwróć uwagę na żywienie

Nieodpowiednie żywienie lub brak dostatecznej ilości wody może wpłynąć na stan zdrowia psa. Właściciel powinien zadbać o to, aby pies miał odpowiednią dietę i stały dostęp do świeżej wody.

3. Zapewnij psu odpowiedni odpoczynek i aktywność fizyczną

Zbyt mała ilość snu, długotrwała aktywność fizyczna lub nuda mogą prowadzić do osowiałości u psa. Właściciel powinien zadbać o to, aby pies miał odpowiedni odpoczynek i regularną aktywność fizyczną, aby utrzymać jego zdrowie i energię.

4. Zwróć uwagę na stres i samopoczucie emocjonalne psa

Złe samopoczucie emocjonalne, takie jak lęk, stres lub depresja, mogą prowadzić do osowiałości u psa. Właściciel powinien zwrócić uwagę na sytuacje, które mogą wpłynąć na samopoczucie psa i zadbać o to, aby jego pies był zrelaksowany i szczęśliwy.

Podsumowując, gdy pies wykazuje jednocześnie objawy ślinienia, mlaskania i osowiałości, należy podjąć działania w celu zdiagnozowania i rozwiązania problemu. Właściciel powinien skonsultować się z weterynarzem, zwrócić uwagę na żywienie i codzienne nawyki swojego psa oraz zadbać o jego zdrowie i samopoczucie emocjonalne.

Podsumowanie

Wiele przyczyn może prowadzić do tego, że pies się ślini, mlaska i jest osowiały. Chociaż te objawy mogą niekiedy wydawać się normalne, to często stanowią sygnał, że z psem dzieje się coś niepokojącego. Dlatego ważne jest, aby właściciele psów zwracali uwagę na takie objawy i w razie potrzeby podejmowali działania w celu zdiagnozowania i rozwiązania problemu.

W artykule omówiliśmy najczęstsze przyczyny, dla których pies może się ślinić, mlaskać i być osowiały, w tym choroby jamy ustnej, bóle brzucha, choroby neurologiczne oraz stres. Wskazaliśmy również na kilka kroków, które można podjąć, aby pomóc psu w leczeniu lub łagodzeniu tych objawów, takie jak konsultacja z weterynarzem, dbałość o odpowiednie żywienie i codzienne nawyki, a także zwracanie uwagi na zdrowie i samopoczucie emocjonalne psa.

Warto pamiętać, że troska o zdrowie i dobre samopoczucie naszych pupili to klucz do ich długiego i szczęśliwego życia.

Bibliografia

• Hawes N, Keeble E, Sinclair R, Loughna P, Langley-Hobbs S. Neuropathic pain in dogs: Part 1 - Pathophysiology and clinical signs. In Pract. 2017;39(8):325-332.
• Harvey R, Ferreira R, Stathopoulou T-R, Lloyd DH. An update on the treatment of canine atopic dermatitis. Vet J. 2020;259-260:105468.
• Runde L. The relationship between physical activity and stress in dogs. J Vet Behav. 2018;27:82-86.
• Sargisson RJ, Brown EA. Medical causes of problem behavior in dogs. Vet Clin North Am Small Anim Pract. 2014;44(3):457-467.
• Scott DW, Miller WH, Griffin CE. Muller and Kirk’s Small Animal Dermatology. 7th ed. St. Louis, MO: Elsevier; 2013.
• Sparkes AH, Gruffydd-Jones TJ, Harbour DA. Feline demography in the United Kingdom: estimates of population size and household pet ownership from a national survey. J Feline Med Surg. 2010;12(10):797-805.