Parwowiroza u psa

Parwowiroza u psa to choroba zakaźna wywołana przez parwowirusa psiego (canine parvovirus, CPV). Parwowiroza jest jedną z najbardziej powszechnych i zakaźnych chorób występujących u psów na całym świecie. Jest szczególnie niebezpieczna dla młodych szczeniąt, które nie są jeszcze w pełni uodpornione.

Choroba jest przenoszona przez kontakt z zanieczyszczonym środowiskiem, takim jak kał zakażonego psa. Parwowirus atakuje komórki układu pokarmowego, w wyniku czego dochodzi do uszkodzenia jelit, zmniejszenia wchłaniania składników odżywczych oraz osłabienia układu odpornościowego. Objawy parwowirozy u psów obejmują utratę apetytu, wymioty, biegunkę (często krwawą), gorączkę, osłabienie i odwodnienie.

Ze względu na swoją zakaźność i poważne konsekwencje, parwowiroza wymaga natychmiastowej interwencji weterynaryjnej. Leczenie polega na podtrzymywaniu nawodnienia i elektrolitów, podawaniu leków przeciwwymiotnych oraz wspomagającym układ odpornościowy. Szczenięta z parwowirozą wymagają izolacji od innych psów, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa.

Aby zapobiec parwowirozie u psa, należy szczepić go zgodnie z zaleceniami weterynarza. Szczepionka przeciwko parwowirusowi psiemu jest skutecznym sposobem ochrony przed chorobą. Ważne jest również utrzymywanie czystego środowiska dla psa, regularne mycie rąk po kontakcie z innymi psami oraz unikanie miejsc, które mogą być zanieczyszczone wirusem parwowirozy.

Objawy

Parwowiroza u psa może objawiać się różnymi symptomami. Oto najczęstsze objawy parwowirozy u psów:

• Utrata apetytu - Pies może stracić chęć do jedzenia lub wykazywać zmniejszony apetyt.
  
• Wymioty - Wczesnym objawem parwowirozy u psa mogą być nawracające wymioty, które mogą być żółte lub zielone.
  
• Biegunka - Biegunka jest jednym z charakterystycznych objawów parwowirozy. Kał może być wodnisty, często zawierać krew i ma nieprzyjemny zapach.
  
• Osłabienie - Pies może wykazywać ogólne osłabienie i zmęczenie. Może mieć trudności z utrzymaniem energii lub wykazywać niski poziom aktywności.
  
• Gorączka - Parwowiroza może powodować gorączkę u psa. Temperatura ciała może być podwyższona (powyżej 39°C).
  
• Odwodnienie - Z powodu utraty płynów z powodu wymiotów i biegunki, pies może doświadczać odwodnienia. Może mieć suchą skórę i dziąsła oraz wykazywać objawy niewystarczającego nawodnienia, takie jak zmniejszone napięcie skóry.
  
• Zmniejszenie liczby białych krwinek - Parwowirus atakuje komórki układu odpornościowego, co prowadzi do zmniejszenia liczby białych krwinek. Może to prowadzić do osłabienia układu odpornościowego psa i zwiększenia podatności na infekcje.

Ważne jest, aby pamiętać, że objawy parwowirozy mogą się różnić w zależności od indywidualnego psa i stopnia zaawansowania choroby. Jeśli podejrzewasz, że Twój pies może być zakażony parwowirusem, niezwłocznie skonsultuj się z weterynarzem, ponieważ parwowiroza jest poważną chorobą wymagającą natychmiastowej interwencji medycznej.

Leczenie

Leczenie parwowirozy u psa jest kompleksowe i często wymaga hospitalizacji w celu skutecznej opieki. Oto podstawowe metody leczenia parwowirozy:

• Nawodnienie i podtrzymanie równowagi elektrolitowej - Ze względu na częste wymioty i biegunkę, pies może doświadczać odwodnienia i utraty elektrolitów. Weterynarz będzie podawał płyny dożylnie w celu nawodnienia psa i przywrócenia równowagi elektrolitowej.
  
• Farmakoterapia - Weterynarz może zastosować leki przeciwwymiotne, które pomogą kontrolować wymioty. Mogą być również przepisane leki przeciwbiegunkowe, aby złagodzić biegunkę i pomóc w regeneracji jelit.
  
• Terapia antywirusowa - Chociaż nie ma specyficznej terapii antywirusowej, weterynarz może zastosować leki wspomagające układ odpornościowy, które pomogą organizmowi psa zwalczać infekcję. Antywirusowe leki przeciwpadaczkowe mogą być również stosowane w niektórych przypadkach.
  
• Antybiotyki - Czasami dochodzi do wtórnych infekcji bakteryjnych z powodu osłabienia układu odpornościowego. Weterynarz może przepisać antybiotyki w celu zwalczania tych infekcji i zapobiegania powikłaniom.
  
• Podtrzymywanie odżywienia - Ze względu na utratę apetytu i trudności wchłaniania składników odżywczych z jelit, weterynarz może zalecić żywienie dojelitowe lub podawanie pokarmu przez zgłębnik żołądkowy.
  
• Izolacja - Pies z parwowirozą powinien być izolowany od innych psów, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się wirusa.

Im wcześniej rozpocznie się leczenie, tym większe są szanse na poprawę rokowania. Dodatkowo, zapobieganie parwowirozie jest kluczowe poprzez regularne szczepienia psa i unikanie kontaktu z zakażonymi psami lub zanieczyszczonym środowiskiem.

Bibliografia

• Decaro, N., Buonavoglia, C. Canine Parvovirus: Virology, Pathogenesis, and Immunity. Veterinary Microbiology. 2012; 155(1-2): 1-9.
• Ettinger, S.J., Feldman, E.C. Textbook of Veterinary Internal Medicine. Elsevier Health Sciences. 2017.
• Greene, C.E. Infectious Diseases of the Dog and Cat. Elsevier Health Sciences. 2011.
• Parrish, C.R., O'Connell, P.H. Canine Parvovirus – A Review. Veterinary Microbiology. 1999; 69(1-2): 55-64.